Schermafbeelding-2022-07-12-om-09.23.20-min-2-715x1024

Maud

Ik ben Maud. Inmiddels woon ik bijna vier jaar samen met mijn vriend. Drie jaar geleden kwam onze kat Felix erbij. Onlangs vierde ik een mooi jubileum: een jaar geleden ben ik begonnen met mijn hobby: mozaïeken.

Hoe ik dat doe? Ik sla of knip wandtegeltjes stuk en knip ze in mooie stukjes. Vervolgens plak ik ze in een motief op hout waarna ik ga voegen en alles oppoetsen. Het liefst maak ik bloemmotieven, soms een junglethema maar ik probeer ook regelmatig iets totaal nieuws te doen. En natuurlijk is tekst
ook mogelijk, ik heb ook mijn naam in mozaïek gemaakt.

Ik vind het heerlijk ontspannend. Wanneer ik mozaïek, denk ik aan niets anders meer. Er zijn bijna geen andere momenten dat dat gebeurt. Maar met mozaïek dus wel. En ik kan ook al mijn creativiteit erin kwijt. Zelfs als ik eens niet zo’n goede dag heb, ga ik nog met mijn talent aan de gang. Niet om iets te maken, maar om alles netjes te ordenen, op te ruimen of om hout voor te bereiden. Daar heb ik dan later weer profijt van!

Voordat bij mij een half jaar geleden de diagnose ASS werd gesteld, had ik deze hobby al. Ik denk dat ik door ASS meer oog heb voor detail en creatiever ben aangelegd. Met mijn perfectionisme leer ik omgaan, soms sla ik een tegeltje kapot en dan breekt de tegel niet zoals ik had gehoopt. Maar dan is
het de kunst om daarmee om te gaan. Naast mozaïeken vind ik het ook leuk om af en toe te schilderen, bloemschikken of om iets nieuws te proberen.

Mozaiek-Maud-1024x768-1
Mozaiek-Bloemetjes-Bont-_-Vierkant-768x1024-1
25 jaar lang heb ik geprobeerd om zo ‘normaal’ mogelijk te zijn, mijn gevoel weg te duwen, omdat ik steeds wilde laten zien dat het goed met me ging. Ook al was dat niet zo. Nu probeer ik dat juist niet meer te doen. Dat is best lastig. Moeilijk zelfs. Het zou fijn zijn als ‘anderen’ zich zouden realiseren dat wij elke dag met onze neus op de feiten worden gedrukt door ons autisme. Ik kan heel veel, alleen niet op dezelfde manier of in hun tempo. Mijn vrienden en familie snappen wel dat ik overprikkeld kan raken en daardoor soms even extra rust moet pakken. Dat is fijn. Maar om het uit te moeten leggen aan mensen die ik niet zo goed ken? Ik probeer het wel eens hoor. En soms zeggen ze dan dat iedereen wel een beetje autistisch is! Nou, echt niet. Wat ik van Stichting A-Talent verwacht? Misschien dat ik een leuke cursus kan doen? Of dat ze mijn kunstwerken verkopen? Want dat zou ik echt graag willen. Mijn eigen huis raakt namelijk al erg vol!

Klik op de afbeelding binnen de galerij om de volledige afbeelding/tekst te bekijken. 

Skip to content